möbius LAB

SKLEP

Etap III 

System zamknięty zostaje sprzężony z polem fotorezonansowym, w którym możliwe jest przekazywanie dodatkowych sygnałów energetyczno-informacyjnych. Ten etap wspiera naturalną zdolność organizmu do „odczytu” aktywowanej molekuły jako bardziej własnej, kompatybilnej i biologicznie zintegrowanej.

Etap II 

Transfer informacji molekularnej Molekuły umieszczane są w przestrzeni ekspozycyjnej . Tam następuje bioinformacyjny przekaz światłem koherentnym, który oddziałuje na poziomie drgań strukturalnych cząsteczek. To proces nieinwazyjny, bez zmian chemicznych – ale z potencjalnie istotnym wpływem na konformację, ładunek i aktywność. 

Etap I

Laser z użyciem technologii opartej na precyzyjnej modulacji światła w określonych długościach fal - dostrajamy system do molekuły docelowej. Dobieramy długość fali, natężenie oraz sekwencje impulsów, by rezonowały z określonymi wiązaniami chemicznymi. 

Jak działa fotokinetyczna aktywacja ?

Czym jest technologia fotokinetyczna ?

To proces, w którym modulowane światło laserowe jest wykorzystywane do przekazywania informacji molekularnych do struktur biologicznie czynnych. Jest to proces łączący mechanikę kwantową, biofotonikę i chemię strukturalną – stwarzając nową jakość: substancję nie tylko czystą, ale i aktywowaną informacyjnie.

W praktyce: substancja przechodzi specjalny cykl bioaktywacji z wykorzystaniem światła laserowego, które nie tylko zwiększa energię molekularną, ale może również poprawić jej komunikację z systemem biologicznym człowieka.

 

W związku z tym przyjęliśmy założenie, że oprócz odpowiednio dobranej suplementacji, organizm powinien otrzymać także celowaną informację biologiczną, dotyczącą:

  • prawidłowych szlaków metabolicznych,

  • właściwej cykliczności i strukturyzacji procesów biochemicznych,

  • oraz ich pełnego przebiegu – od momentu inicjacji aż po zakończenie danego cyklu metabolicznego.

 

W ramach prac badawczych prowadzonych pod kierunkiem Dr. Inż. Igora Ogorodnyka opracowano technologię aktywacji substancji – zarówno w formie sproszkowanej, jak i płynnej – poprzez ich ekspozycję na modulowane światło koherentne. Zastosowany proces wzbogaca preparaty o dodatkowy potencjał informacyjny, który potencjalnie może wspierać naturalne mechanizmy samoregulacji i regeneracji organizmu.

Technologia Fotokinetyczna – bioaktywacja z poziomu światła i informacji

Wieloletnie badania eksperymentalne oraz obserwacje naukowe prowadzone pod kierunkiem Dr. Inż. Igora Ogorodnyka doprowadziły do opracowania metody fotokinetycznej aktywacji substancji biologicznie czynnych. Impulsem do tych prac była obserwacja, że skuteczność suplementacji nie jest uniwersalna – organizmy różnych osób reagują odmiennie, co jednoznacznie potwierdzają liczne badania naukowe:

  1. Uszkodzenia błon komórkowych i receptorów membranowych – nadmiar wolnych rodników może prowadzić do znacznych uszkodzeń strukturalnych i funkcjonalnych (Halliwell & Gutteridge, 2015).

  2. Promieniowanie jonizujące i zanieczyszczenia środowiskowe – są czynnikami uszkadzającymi DNA oraz struktury błon komórkowych (Kumar et al., 2020).

  3. Wpływ syntetycznych chemikaliów – wiele z nich oddziałuje z receptorami hormonalnymi, powodując zaburzenia endokrynne, uszkodzenia komórkowe i osłabienie zdolności detoksykacyjnych organizmu (Rudel et al., 2011).

Wszystkie te czynniki wpływają na zdolność organizmu do przyswajania, przetwarzania i metabolizowania zarówno składników odżywczych, jak i suplementów.

Fulleren C60 i klatryna mają ikozaedryczną symetrię typu Fibonacciego

GHz

MHz

kHz

Drgania mikrotubul i ich potencjał jako struktur energetyczno-informacyjnych

Mikrotubule, cylindryczne struktury zbudowane z dimerycznych białek tubuliny, pełnią w komórkach funkcje mechaniczne i transportowe, stanowiąc swoiste "tory" dla wewnątrzkomórkowego transportu organelli, pęcherzyków czy białek. Ostatnie badania sugerują jednak, że ich rola wykracza poza fizyczne wsparcie cytoszkieletu.

Badania (Sahu, 2013) sugerują, że mikrotubule drgają w zakresie GHz–THz i wykazują rezonans elektromagnetyczny, co może wspierać przetwarzanie sygnałów energetycznych i kwantową koherencję w komórkach. Brown (2024) wskazuje, że cylindryczna struktura z tubuliny działa jak nanoantena, zdolna do odbioru i emisji fal elektromagnetycznych, co wspiera koncepcję mikrotubul jako elementów biokomunikacji. Z kolei Bandyopadhyay (2013) potwierdził drgania w zakresie MHz–GHz, sugerując ich rolę jako biologicznych rezonatorów zdolnych do interakcji z polem elektromagnetycznym i światłem.

Interferencja C60:  W eksperymentach z podwójną szczeliną (Arndt et al., Nature, 1999) pokazał, że fuleren C60 – duża cząsteczka – zachowuje się jak fala kwantowa, interferując sama ze sobą. To dowód, że C60 może "nosić" informację kwantową.

Splątanie kwantowe:  Jego prace nad splątaniem (np. teleportacja stanu kwantowego, 1997) pokazują, że informacja może być przenoszona między cząstkami bez fizycznego medium – tylko przez stany kwantowe.

Informacja kształtuje rzeczywistość: W eksperymencie z opóźnionym wyborem (2007) pokazał, że obserwacja (informacja) zmienia zachowanie cząstek nawet wstecznie – to kwantowa zasada "information is physical".

Kwantowe właściwości C60:  Eksperymenty z C60 ujawniły jego zdolność do koherencji i delokalizacji – kluczowych dla oddziaływań kwantowych.

Potencjalne zastosowanie:

Woda

Balneologia - terapeutyczna regeneracja organizmu . Uzdatnianie wody –  oczyszczanie i poprawa właściwości wody

Rolnictwo 6.0

Inteligentne nawozy i precyzyjne dostarczanie wartości odżywczych.

Medycyna 

Lepsza absorpcja substancji i leków. Diagnostyka oparta o bioelektryczne sygnatury chorób i regeneracyjna terapia celowana.

Anton Zellinger

Laureat nagrody Nobla z Fizyki z 2022 r. za eksperymenty ze splątanymi fotonami. Fizyk doświadczalny, który przeprowadził pierwszy eksperyment kwantowej teleportacji. 

 Wszystko w naturze dąży do optymalnych, harmonijnych wzorców.

Nasze badania

pozwolą odpowiedzieć na pytanie czy światło nie tylko wspiera procesy naprawcze, ale również organizuje strukturę biologiczną na poziomie molekularnym. 

© Nobel Prize Outreach.

Photo: Stefan Bladh

Fotokinetyka jako organizator struktur biologicznych

Nasze badania koncentrują się na fotokinetyce i sposobie jak światło wpływa na dynamikę procesów biologicznych, w tym na organizację struktur komórkowych. Jeśli światło może sterować aktywnością komórek, to czy może także prowadzić do formowania struktur zgodnych z ciągiem Fibonacciego i złotym podziałem? Możliwe, że odpowiednia modulacja światła wpływa na wzrost i rozwój organizmów w taki sposób, że spontanicznie przyjmują one symetryczne i spiralne układy widoczne w naturze.

Złoty podział w dynamice światła i fotokinetyce

Złoty podział występuje również w falowych właściwościach światła, takich jak dyfrakcja czy interferencja. Jeśli fotokinetyczne efekty wpływają na układ komórek i organelli, ich wzajemne oddziaływania mogą podlegać tym samym matematycznym zasadom, które obserwujemy w strukturach makroskopowych.

CIĄG FIBONACCIEGO

Odkryty w 1200 r. przez włoskiego matematyka Fibonacciego ciąg liczbowy składa się z dodatnich liczb całkowitych, z których każda kolejna stanowi sumę dwóch liczb poprzedzających ją: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144. Stosunek każdej kolejnej liczby do poprzedniej zbliża się do wartości 1,618, czyli liczby φ (fi). Podobną wartość ma także tzw. złota proporcja, która odnosi się do podziału odcinka na dwie części tak, że sto sunek długości dłuższej do krótszej jest równy stosunkowi jego całkowitej długości do dłuższej części. Stosunek ten to właśnie liczba φ. Złota proporcja przekłada się na różne doskonale harmonije i proporcjonalne kształty, które znaj dziemy w przyrodzie (np. owoce ananasa, słoneczniki), jak i w sztuce – np. dziełach Leonardo Da Vinci.

Nasza fotokinetyka czerpie z fraktalnych struktur pokazanych w filmie Nature by Numbers Cristóbala Vili – naturalnych wzorców dynamiki energii i informacji.

 

Fuleren C60, z kształtem przypominającym klatrynę, odzwierciedla te wzorce, regulując ruch mikrotubul i transport wewnątrzkomórkowy, a także stabilizując cytoszkielet. Jego wpływ na wodę wspiera funkcjonowanie białek i błon komórkowych.

Dzięki laserowej modulacji tych procesów otwieramy nowe możliwości w optymalizacji metabolizmu, zwiększeniu efektywności energetycznej komórek i medycynie regeneracyjnej. To technologia inspirowana naturą, napędzana nauką.

TECHNOLOGIA inspirowana NATURĄ napędzana NAUKĄ

Fuleren C60 – cząsteczka węgla złożona z 60 atomów węgla ułożonych w pentagony i heksagony. Posiada wyjątkowe właściwości antyoksydacyjne, fotochemiczne i regeneracyjne. Nagrody Nobla za ich odkrycie w (1996) z chemii ( Harold Kroto, Richard Smaley, Robert Curl ). Posiadają właściwości fotodynamiczne

Klatryna odpowiada za selektywne tworzenie pęcherzyków transportowych, a mikrotubule zapewniają ich kierunkowy transport wewnątrz komórki. 

Białko Klatryna

Fulleren C60

Ekscytony i ich transfer w mikrotubulach to potencjalnie jeden z kluczowych procesów regulujących przepływ energii i informacji w organizmach żywych. Jego lepsze zrozumienie może otworzyć drzwi do nowej generacji terapii kwantowych, neurotechnologii i bioinżynierii molekularnej. 

Biokatalizator - ekscytony powstają, gdy cząsteczka pochłania światło i przenosi się w stan wzbudzony, po czym energia ta jest przekazywana dalej bez potrzeby transportowania samego elektronu. W biologii ten proces występuje m.in. w:

Neurotransmisji – mogą brać udział w nieznanych jeszcze mechanizmach ultraszybkiej komunikacji neuronalnej.

Układach białkowych – np. w flawoproteinach, w których mogą wspomagać procesy enzymatyczne.

Fotosyntezie – ekscytony przenoszą energię w antenach fotosyntetycznych roślin.

jako anteny kwantowe ?

MIKROTUBULE

MÖBIUS LAB 

Nasza technologia łączy precyzyjnie modulowane światło laserowe z unikalnymi właściwościami fulerenu C60, by w sposób nieinwazyjny aktywować zarówno substancje biologiczne, biostruktury, jak i rośliny. Dzięki zjawiskom fotokinetycznym aktywujemy ich właściwości biofizyczne – wzmacniamy uporządkowanie molekularne, zdolność rezonansu z systemami biologicznymi oraz efektywność procesów energetycznych na poziomie komórkowym. Efektem jest potencjalne zwiększenie bioaktywności oraz wsparcie naturalnych procesów regeneracyjnych i odpornościowych organizmu.

Nowy Wymiar Interakcji Światła z Biologią

Fotosynteza i geometria światła

Wzory w słonecznikach czy układ liści na łodygach wynikają z optymalizacji absorpcji światła. Rośliny stosują filotaksję – mechanizm, który dostosowuje kąt ustawienia liści tak, aby maksymalizować efektywność fotosyntezy, co często prowadzi do formacji zgodnych z ciągiem Fibonacciego. Fotokinetyka może wyjaśniać, w jaki sposób światło nie tylko dostarcza energii, ale także organizuje układy biologiczne zgodnie z określonymi zasadami matematycznymi.

Fotokinetyka a matematyczny porządek natury

„Każdy foton niesie informację. Może to być tajemnica wszechświata albo ciepło słońca na Twojej skórze.”

Stephen Hawking

"Jeśli wszystkie informacje potrzebne do kontrolowania procesów biochemicznych organizmu są zawarte w świetle, które wysyła organizm, i jeśli zakłócenia tego światła zakłócają procesy biochemiczne i powodują choroby, to musi być możliwe "zbadanie" światła i wyleczenie choroby."

Dr Fritz Albert Popp

Tubulina, jako białko tworzące mikrotubule, odgrywa kluczową rolę w wielu procesach komórkowych. Oprócz tradycyjnie uznanych funkcji, takich jak transport organelli, podział komórki i ruch komórki, nowe badania sugerują, że tubulina może także przewodzić światło. Ta zdolność przewodzenia fotonów przez tubulinę może znacząco rozszerzyć nasze zrozumienie biologii komórkowej.

Badania opublikowane w ACS Central Science „Electronic Energy Migration in Microtubules” przeprowadzone przez koalicję badaczy z instytucji — Princeton, Stanford, Oxford, Arizona State University, Indian Institute of Technology w Delhi wykazały, że mikrotubule – struktury cytoszkieletu komórek – mogą działać jako efektywne odbiorniki i przewodniki energii świetlnej, podobnie jak kompleksy fotosyntetyczne.

 

Kluczowe odkrycia:

  • Mikrotubule przewodzą energię elektroniczną na odległości do 6,6 nm.

  • Struktura mikrotubul tworzy sieci aromatycznych aminokwasów, takich jak tryptofan, które uczestniczą w transferze energii ekscytonów.

  • Proces ten przypomina mechanizmy zbierania światła w fotosyntezie.

  • Efekty kwantowe w mikrotubulach mogą mieć wpływ na przetwarzanie informacji komórkowych.

  • Cząsteczki znieczulające mogą zaburzać ten transfer energii, co sugeruje ich potencjalny wpływ na świadomość.

 

Teoria Orch-OR

Badania potwierdzają przewidywania Stuarta Hameroffa i Rogera Penrose’a, którzy już wcześniej sugerowali, że mikrotubule mogą przetwarzać informacje w sposób kwantowy, a ich koherentne oscylacje mogą mieć związek ze świadomością.

Fotokinetyka to badanie ruchu cząstek pod wpływem światła. Termin ten pochodzi od greckich słów "photos" (światło) i "kinesis" (ruch).

Mikrotubule – autostrady w komórce

Wyobraź sobie, że każda komórka w Twoim ciele to małe miasto. W tym mieście musi się dziać mnóstwo rzeczy: trzeba dostarczać jedzenie (czyli składniki odżywcze), wywozić śmieci (produkty przemiany materii), budować nowe budynki (organella) i dzielić się na mniejsze miasta (czyli komórki potomne).

Żeby to wszystko działało, potrzebne są drogi, po których poruszają się "ciężarówki" z ładunkiem. I właśnie tymi drogami są mikrotubule.

To cienkie rurki zbudowane z białka, które tworzą coś w rodzaju autostrad wewnątrz komórki. Po tych autostradach poruszają się specjalne „ciężarówki” – białka motoryczne – które transportują wszystko, co jest potrzebne: enzymy, składniki pokarmowe, odpady, a nawet części DNA podczas podziału komórki.

Bez tych mikroskopijnych dróg życie komórki byłoby chaosem – wszystko działałoby wolno albo wcale.

ŚWIATŁO, MIKROTUBULE, INFORMACJA, WIBRACJE

 

Badamy granice między fizyką a biologią, a może nawet czymś więcej... Nasze badania nad fotokinetyką i wibracjami koncentrują się na sposobach, w jakie światło może wpływać na procesy biologiczne, zwłaszcza poprzez oddziaływanie z mikrotubulami – wewnątrzkomórkowymi strukturami uznawanymi za kluczowe dla przewodzenia informacji i organizacji życia na poziomie kwantowym.

NIP : 5482763519

REGON: 529949252

KRS: 0001133429

NIP : 5482763519

REGON: 529949252

KRS: 0001133429

NIP : 5482763519

REGON: 529949252

KRS: 0001133429

NIP : 5482763519

REGON: 529949252

KRS: 0001133429

Möbius LAB Sp. z o.o.

Ul. Stroma 6,

43-450 Ustroń

Möbius LAB Sp. z o.o.

Ul. Stroma 6,

43-450 Ustroń